B I B I

Julianus P Limbeng

La kueteh luhuna, enggo kuripuk-ripuk kertas koran si langa dung kubaca. Padahal tuhu menarik kel ndai kuakap mbaca berita kerna fenomena Pilkada piga-piga ingan, bagepe mbaca berita kerna politik ras sosial budaya si jadi favoritku tiap wari. Lakugejap jari-jariku ngeripukken kertas koran e. Mataku ndauh terbayang-bayang, uga marenda aku didong doahken bibi. Petunduh aku sangana kitik denga, tupung bibi singuda-nguda denga marenda tading rumah bapa. Lakueteh enggo piga kali baju bibi kukencingi kena tiresku. Kuinget denga uga marenda bibi peridi aku, nulangi aku, bagepe ngajari aku rende. Masa danak-danakku, dekahen aku ras bibi asa nande, amin gia nande irumah, erkiteken bapa erdahin i kantur. Bagepe agingku empatna bibi enda ka nge marenda si ngianisa. “Adi enggo lima, enggo me cukup.. bali nge diberu ras dilaki, si penting anakta e seh sekolahna, sikap jabuna, dilaki gia anakta adi labo erluhu.. man kadendu nge.. adi la bermutu..”, nina nande pernah kubegi erbelas man bapa kamarna erkiteken limana kami anakna diberu. Tapi marenda la kueteh kai ertina e. Kenca enggo kami mbelin kerina maka e kuangka kai ertina. Termasuk e ka me dalan-dalanna nembeh ateku ngenehen bibi tuaku, erkiteken enggo kueteh maka bapa erjabu mulihi ras diberu sideban. La terterima aku erkiteken erkiteken minter kuakap jadi rendah statusku. Bibi kuakap si pande ulah, labo bapa. Adi bapa selama enda mesayang kel man kami. Emaka labo arusna nggit ia erjabu nadingken kami adi la kin keluarga arah bapa si nokong.

Situhuna kel, asa pengingetku labo nggo pernah aku rawai bibi uda ndai, apai ka kena tan. Sekali pe lang. Janah bangga kel nai aku adi kataken kalak ayoku seri ras bibi. “Bali kel ayona ras bibi udana..”, nina kalak e rusur kubegi. “Pelitna pe seri kel ras bibina ah...”, nina ka deba kalak e. Banci kataken mbelin-mbelin bas bara bibi e kami kerina ras agingku. Tuhu-tuhu bingung kel aku erpagi-pagi ndai kenca kudat beritana maka bibi uda enggo idilo Dibata. Bage nai aku deherna ras ia, bage ka dauhna gundari. Telu tahun kami la siperkuanen. Kubenterken koran ndai ku tong sampah. Bengket aku ku bas kamarku. Erkiteken perbulangenku pe enggo ku kantur, anak-anakku pe kerina enggo berkat sekolah, emaka kupedemken ka mulihi bas springbed mewahku, erkiteken kegeluhenku gundari enggo sikap, jadi kalak pantas, terpandang, janah perbulangenku sierjabaten ibas negara bagepe aku sierjabaten ibas gereja. Ndekah aku rukur. Kuinget ayo bibi sangana cirem medem bas peti mati. Dahi. Lang. Dahi. Lang. Dahi. Laaaaaaaaaaaaangggggg... Adi lang ningku lang !! Lang !!!

Masa danak-danak denga aku marenda, mekuah kel ateku ngenehen bibi. Erkiteken nini ras bulang lanai lit nge makana ia tading ras kami. “Kalian semua harus sayang sama bibi kalian..”, nina bapa. Amin gia ia turang bapa singuda, tapi adi lit kenca pangan-pangan kami entabeh, rusur kel buniken janah kunciken nande bas kulkas. La kel seri ban nande adi mama reh ku rumah kami. Tapi sibage rupana la pernah teh bapa. Tapi situhuna, bapa keleng kel atena ngenehen bibi uda e. Adi rumah bapa, mehuli kel bahan nande man bibi uda. Tapi labo pernah ikataken bibi uda si la mehuli kerna nande man bapa. Padahal nande pe cikurak ngenca dahinna, nina kalak maka nande nggit ka pe erjudi. Emaka lebih kuidolaken jadina bibi tua asangken nande. Lebih ndeher aku ras bibi uda. Kadang adi kuinget-inget, amin gia turang bapa kel bibi uda e, tapi bagi pembantu e kange bahan nande adi bapa la i rumah. Termasuk pe kenca ia erjabu ras bengkila, labo ia pernah mindo kai pe man kami. Lit pe usahana, betul-betul dari bawah. Labo pernah ia ngerepoti kami. Berkat pe ia marenda erjabu rumah kami nari, labo kai pe ibabana. Erpajak pagi ia duana ras bengkila. Erkiteken kelatihen berusaha nge makana turah pinakit ibas dagingna. Dua tahun ia sakit, sekali pe la pernah kudahi. Mersik ukurku. Elem-elem bas pusuhku, erkiteken masalah-masalah ketidakadilen kuakap bapa mperlakuken kami anakna diberu. Padahal situhuna langa tentu bibi uda e si ngajuk bapa empo mulihken. “Adi kami anak beru e, seri kam kerina idah kami. Permen kami kam kerina..”, nina bengkila. Eme bena-benana nembeh ateku man bengkila ras bibi. Sebab la akap kami dukungna kami anak bapa si lima.

“Enggo dilo Dibata bibi ngudandu jam pitu ndai..” nina sora arah telepon ku rumahku erpagi-pagi ndai. La terbuali aku ukurku, tuhu-tuhu megogo kel ibas pusuhku. Kenca kin bapa dilo Dibata, hubungen kami ras bibi enda kurang merandal. Erkiteken diberu kami kerina anak bapa, enggo minter lit terjadi persoalen-persoalen si mbaru. La hanya masalah perjabun bapa si la terterima aku selama enda, tapi seh ku masalah utak-atik harta bapa. Termasuk pe pembagian erta-erta tinading bapa, taneh, motor, juma, rumah ras sidebanna. Ban lit kang maka terjadi persoalen. Adi lalit min ndai tinading bapa mungkin la bage ceritana. Sebab menurut bengkila pe labo hanya kami si lima anak bapa. Lit anak bapa sideban, arah ndeharana sideban si seri hakna ras kami. La terterima aku, emaka seh enggo masalah e ku pengadilen erkiteken lanai kami tek ngenehen anak beru. Enggo berpihak akap kami anak beru e. Termasuk bibi uda pe kuakap lit ije peranna. Ibas perjabun bapa pe marenda ia ka nge sierbahan, gundari masalah erta bapa pe ia ka nge je, ateku. Padahal adi kuukuri memang, payo nge memang lit anak bapa sideban, agingku, turangku. Mergana seri ras berungku. Kitik denga, janah mungkin ndauh lebih perlun ia biaya asangken kami anak bapa si lima, si enggo erdahin kerina. Tapi gelarna e nge ateku lang. Emaka padin aku sirang ras bibi tua ras bengkila. Sebab anak beru e banci nge sambari, ateku.

La aku ndarat-ndarat ibas kamar nari. Pikirenku terus terbayang-bayang man ayo bibi, si kataken kalak seri ras aku. Terbayang aku uga ayo bibi uda pasti enggo mbulan medem teneng ibas peti. Kerina ije pulung sangkep nggeluh, erbelas janah mereken penghormaten terakhir. Uga kari cakap kalak adi aku la kuje, padahal rumahku ras bibi tua e la lebih 2 kilometer. Adi min ndauh kel mungkin banci jadiken alasen. Enda lang, Amerika pe gundari e enggo ndeher nina kalak. Adi reh ningen, kulawan kel pusuhku si elem-elem e. Adi la reh ningen, jadi cakap kalak ka kel kari. Sierdahin bas gereja enda ka kel aku ningen. Ngajarken kalak ka rusur dahinku. La teng-teng bage, la payo bageh ningku rusur, tapi gundari baban e bas aku.

Mberat tuhu kuakap. La terbuali aku, maka mbue kel kenangenku ras bibi tua e. Bagepe la terbuniken aku, maka enterem nge kalak si meteh uga enggo gundari hubungenku ras bibi e. “Kalak si kuga pe tatang doni enda nge..” ningku ka ngalemi pusuhku. Tapi lalap la terbuniken aku pusuhku, maka kepeken tedeh nge situhuna ateku jumpa ras bibi e. Terlebih-lebih ibas detik-detik terakhir ope ia itaruheken ku inganna si rasa lalap. Kuidah kel ateku sekali nari ayo bibi e, aminna gia enggo jadi mayat. Engkai kin marenda aku lahir diberu ?? Engkai kin maka bedaken adat denga kel dilaki ras diberu bas kalak Karo enda ? Engkai kin aku lahir jadi kalak Karo ? Ma perbahan diberu kin kami kerina maka empo ka Bapa ? Ma perbahan diberu ka kel nge kami kerina anakna maka lit persoalen kerna erta tinading bapa..? Oh Diberu... Selamat jalan bibi udaku... ningku alu erbelas manjar-anjar. Amin gia mersik kel ukurku, tapi tertahan aku naktak iluhku telu ntak-tak bas bantal.

Selamat Hari Kartini.

Senayan, 21 April 2008.

Comments

Popular posts from this blog

Drama Natal : SAHABAT SEJATIKU

Drama Natal